
اگر اندکی به عقب بازگردیم و زمانی را که اولین نوع از دی وی دی ها به بازار آمد را به یاد آوریم، شاید برایمان باوردکردنی نباشد که در این مدت نسبتا کوتاه همین لوح هایی که دقیقا شبیه به سی دی ها بودند و فقط رنگ پشت آن ها به جای قرمز رنگ به بنفش مایل بود توانستند بازارهای رایانه ای و بازار فیلم ها را در اختیار گیرند. این روند آنقدر سریع اتفاق افتاد که شاید با همین زمان اندک هم کمتر کسی پیدا می شود که برای تماشای فیلم ها از سی دی استفاده نماید. این در حالی است که نسل آینده لوح های فشرده به رهبری Sony در راه است. Blu-ray با شکست رغیب اصلی خود یعنی HD-DVD توانست خود را به عنوان نسل آینده لوح ها مطرح سازد. البته از نظر کیفیت و حجم داده ها اصلا نمی توان مقایسه ای میان فیلم های دی وی دی و فیلم های Blu-ray انجام داد. این تغییر تقریبا طبیعت رایانه است و مطمئنا پس از مدتی Blu-ray هم جای خود را به نوع دیگری از لوح ها خواهد داد. در میان نوعی تکنیک که Stereoscopic نام دارد طلوع کرد. این تکنیک در حقیقت باعث افزایش هنر فیلمسازی می شود. سه بعدی بودن را به شکل کاملا طبیعی مشخص می نماید، این تکنیک را به عنوان نسل آینده فیلم ها مطرح می سازند.